Co z umowami przedsiębiorców z Honkongu i Singapuru (2)

Środki bezpieczeństwa, kwarantanny pracowników i ograniczenia podróży wprowadzane na szczeblu rządowym w odpowiedzi na narastającą falę zachorowań nowym koronawirusem COVID-19 (ang. novel coronaviurs) znacząco wpływają na bieżącą działalność przedsiębiorstw w Hongkongu i Singapurze współpracujących bezpośrednio lub pośrednio z kontrahentami chińskimi.

Pojawia się coraz więcej pytań i sporów związanych z konsekwencjami prawnymi niewywiązywania się z zobowiązań umownych, w sytuacji gdy zawarte umowy podlegają prawu Hongkongu lub Singapuru.

W odróżnieniu od prawa chińskiego opartego na systemie prawa cywilnego (stanowionego), prawo Hongkongu oraz Singapuru wywodzi się z tradycji krajów anglosaskich i oparte jest na systemie prawa precedensowego (ang. common law) przewidującego inne rozwiązania prawne.

Siła wyższa a lokalne prawo

Przedsiębiorcy szukający rozwiązania obecnych problemów w pierwszej kolejności powinni dokonać analizy zawartej umowy w szczególności w kontekście postanowień regulujących kwestie siły wyższej oraz prawa, pod które podlega dana umowa. W prawie chińskim siła wyższa jest dobrze znanym mechanizmem prawnym. Idąc ścieżką interpretacji przyjętą przez Sąd Najwyższy Chińskiej Republiki Ludowej odnośnie do koronawirusa SARS oraz, jaką zajmuje obecnie rząd Chiński, zachorowania z powodu koronawirusa COVID-19 lub wprowadzone w jego wyniku środki bezpieczeństwa i ograniczenia podróży (łącznie lub indywidualnie) wypełniają przesłanki obiektywnego, nieuniknionego zdarzenia, które jest niemożliwe do przewidzenia i przezwyciężenia. Tym samym na gruncie prawa chińskiego będą one uznawane za zdarzenia siły wyższej, o ile strony nie uregulowały tego zagadnienia odmiennie w...